- кедейлер
- жинақт. the poor
Қазақша-ағылшынша сөздік. 2010.
Қазақша-ағылшынша сөздік. 2010.
атырау — 1 (Сем., Ұрж.) шөп шықпайтын сортаң жер. Ұржарда шөп шықпайтын сортаң а т ы р а у көп (Сем., Ұрж.) 2 (Гур.: Маңғ., Тең.) Каспий жағалауындағы қопалы, қамысты, ну шөпті кең алқап. Бұрынғы уақытта кедейлер, балықшылар а т ы р а у д а отыратын (Гур … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жер төңкеріс қылу — 1 (Алм., Кег.) жер айдау. Жазғытұрым ж е р т ө ң к е р і с қ ы л ы п егін, бау бақша саламыз (Алм., Кег.) 2 (Алм., Кег.; Жамб., Сар.) жер аудару, басқа жаққа жіберу, қонысынан тайдыру. Бұрын ұлықтар кедейлерді ж е р т ө ң к е р і с қ ы л д ы (Алм … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
керігу — (Алм., Кег.) керісіп қалу, ұрсысу. Бұрын кедейлер ауылнайлармен талай рет к е р і г і п, ала көздесетін (Алм., Кег.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойынсерік — (Алм., Шел.) бірлесіп жұмыс істеу (көлікпен жұмыс істеу туралы). Бұрын кедейлер м о й ы н с е р і к болып егін салатын (Алм., Шел.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
нәгділ — (Монғ.) бірлестік, колхоз. Елдің кемтігі баяғыда толатын еді ғой. Толғаны сол «н ә г д і л, н ә г д і л» деп тозып барады (М. Құрман., 20). Н ә г д і л н ә г д і л деп, мүше мүше деп бүгін кеудесін кере дем алып, керден керден басқанымен, кешегі… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сағат жоқ — (Павл., Үрлі.) мөлшерсіз, шексіз. Кедейлер бұрын байларға с а ғ а т жоқ іс істейтін (Павл., Үрлі.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
салықшы — (Алм., Кег.; Шығ.Қаз.: Зайс., Тарб., Күрш.) жатақ. Кедейлер байдан көлік, сауын алып, егін салып с а л ы қ ш ы болып қалатын (Алм., Кег.). Бұрыңғы уақытта Зайсан көлінің маңайындағы кедейлердің көпшілігі с ал ы қ ш ы болатын (Шығ.Қаз., Күрш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сарқын — (Алм., Кег.) аз. Ол уақытта кедейлер егінді с а р қ ы н д а п салатын (Алм., Кег.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
серікшілік ас — (Шымк., Түлк.) бірлесіп салған егін (тары, жүгері, т.б.). Бұрын кедейлер бірлесіп, с е р і к ш і л і к а с салатын (Шымк., Түлк.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сүйреткі — 1 1. (Талд.: Ақсу, Гв., Қоғ.; Шығ.Қаз.: Күрш., Марқ., Тарб., Зайс.; Көкш., Еңб.; Гур., Есб.) шыбықтан жасалған егін, шөп, т. б. таситын құрал. Мынау с ү й р е тк і г е екі өгіз жегіп тасимыз (Талд., Қоғ.). Бұрын кедейлер шөбін с ү й р е т к і м е … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тарбану — (Алм., Кег.) тырбану. Бұрын кедейлер т а р б а н ы п күн көрді ғой (Алм., Кег.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі